خانواده درمانی ساختاری چیست؟
خانواده درمانی ساختاری (SFT) نوعی خانواده درمانی است که به ساختار واحد خانواده می پردازد و تعاملات بین اعضای خانواده را بهبود می بخشد. این رویکرد درمانی در ابتدا توسط سالوادور مینوچین ایجاد شد و به یکی از اشکال غالب خانواده تبدیل شده است. مداخله.
این نشان می دهد که روابط خانوادگی ناکارآمد می تواند استرس و مشکلات سلامت روانی را برای اعضای آن خانواده ایجاد کند.
با پرداختن به نحوه ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر، هدف بهبود ارتباطات و روابط برای ایجاد تغییرات مثبت هم برای اعضای خانواده و هم برای واحد خانواده به عنوان یک کل است.
تکنیک خانواده درمانی
خانواده درمانی ساختاری برای کشف و درک الگوهای رفتار و تعاملات خانوادگی بر تکنیکی به نام نقشه‌برداری خانواده تکیه می‌کند.در طول این فرآیند، درمانگر تصویری بصری ایجاد می‌کند که مشکلات خانواده و چگونگی حفظ آن مسائل را از طریق پویایی خانواده شناسایی می‌کند.
این نقشه ساختار اصلی خانواده را شامل اعضای خانواده، سن، جنسیت و روابط آنها با یکدیگر نمودار می کند. جنبه هایی از خانواده که در این فرآیند مشاهده می شود عبارتند از:
قوانین خانواده
الگوهای رفتاری
ساختار/سلسله مراتب خانواده
این فرآیند اغلب شامل این می شود که اعضای خانواده خودشان نقشه های خود را برای توصیف خانواده خود بسازند. این نه تنها مشارکت در فرآیند درمانی را افزایش می دهد، بلکه به درمانگر درک بهتری از نحوه نگاه اعضای خانواده به جایگاه خود در خانواده می دهد.
سالوادور مینوچین و همکارانش در کار با خانواده‌های فقیر توضیح دادند: «دعوت از اعضای خانواده برای قرار دادن افراد و نوشتن نام‌شان در یک دایره، به شناخت تعلق متقابل آنها کمک می‌کند، آگاهی از اینکه «اینها ما هستیم».
پس از این فرآیند اولیه، روانشناس خانواده را در طول جلسات درمانی و در محیط خانه مشاهده می کند تا تعاملات را ردیابی کند و فرضیه ای در مورد ماهیت روابط و الگوهای تعامل خانواده ایجاد کند.
تکنیک های دیگری که ممکن است در طول SFT استفاده شوند عبارتند از:
پیوستن: این تکنیک شامل درمانگر است که یک رابطه مشترک و همدلانه برای “پیوستن” به خانواده ایجاد می کند.
ایجاد مرز: درمانگر به خانواده کمک می کند تا مرزها و سلسله مراتب روشن را در خانواده شناسایی، کشف و اتخاذ کند.
ایفای نقش: این شامل اجرای سناریوها با راهنمایی درمانگر برای بررسی الگوهای رفتاری خاص، شناسایی اختلال عملکرد و تمرین جایگزینی است.
چارچوب‌بندی مجدد: در چارچوب‌بندی مجدد شناختی، درمانگر به اعضای خانواده کمک می‌کند تا در مورد موقعیت‌ها به روش‌های مختلف فکر کنند یا مسائل را از منظری متفاوت ببینند. این می تواند به افراد کمک کند تا تجربیات را مثبت تر ببینند.
خانواده درمانی ساختاری چه کمکی می کند؟
خانواده درمانی ساختاری می تواند برای بسیاری از خانواده ها مفید باشد، اما اغلب در موقعیت ها یا رویدادهای زندگی که شامل موارد زیر است توصیه می شود:
خانواده های آسیب دیده از تروما
طلاق، جدایی یا ازدواج مجدد
خانواده های ترکیبی
خانواده های بین نسلی
خانواده های تک سرپرستی
مزایای خانواده درمانی ساختاری
خانواده هایی که با تعارض دست و پنجه نرم می کنند به دلایل زیادی می توانند از این نوع درمان بهره مند شوند. برخی از راه هایی که ممکن است کمک کند عبارتند از:
- عدم تعادل در خانواده را اصلاح می کند
- مرزهای سالم را ایجاد می کند
- به افراد کمک می کند تا واکنش های خود را نسبت به تقاضاهای در حال تغییر بهبود بخشند
- ارتباطات را بهبود می بخشد
- سلسله مراتب در سیستم خانواده را بهبود می بخشد
- شایستگی و رضایت والدین را افزایش می دهد
- پویایی روابط را بهبود می بخشد
- خشم و کینه را کاهش می دهد
SFT تشخیص می‌دهد که بسیاری از جنبه‌های ساختار خانواده – از جمله الگوهای رفتاری، روال‌ها، عادت‌ها و ارتباطات – می‌توانند به اختلال در عملکرد کمک کنند. با این حال، این رویکرد درمانی می‌تواند به خانواده‌ها کمک کند تا پایدارتر شوند و حمایت از تک تک اعضای خانواده را که ممکن است با تلاش برای رسیدگی به این مسائل به کمک بیشتری نیاز داشته باشند، بهبود بخشد.
این می تواند برای خانواده هایی که با تغییرات قابل توجهی در زندگی خود مواجه شده اند مفید باشد. برای مثال، این ممکن است شامل مرگ یکی از اعضای خانواده، تغییر در ساختار خانواده از طریق طلاق، یا برخی آسیب‌ها مانند خشونت بین فردی یا تصادف باشد.
اثربخشی
نشان داده شده است که خانواده درمانی ساختاری در کمک به رفع مشکلات درون خانواده موثر است. مطالعات همچنین اثربخشی این نوع درمان را نشان داده است.
مطالعه‌ای در سال 2019 که به تأثیر خانواده درمانی بر نوجوانان مبتلا به مشکلات سلامت روان و خانواده‌های آنها می‌پردازد، نشان داد که درمان با SFT مزایای متعددی را ارائه می‌دهد.
به عنوان مثال، نتایج نشان داد که پس از درمان، نوجوانان علائم بیرونی و درونی کمتری را نشان دادند. از نظر سایر پیشرفت‌ها، والدین همچنین افزایش انسجام خانواده، شیوه‌های بهتر والدین، و اثربخشی بیشتر درک شده به عنوان والدین را گزارش کردند.
یک مطالعه موردی کوچک در سال 2020 نشان داد که خانواده درمانی ساختاری یک رویکرد موثر برای بهبود میانجیگری زناشویی و کاهش پریشانی زناشویی است. با این حال، نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که برای ارزیابی بهتر اثرات طولانی مدت درمان، پیگیری لازم است
از زمان توسعه اولیه خود در دهه 1960، SFT به یکی از نظریه های غالب مشاوره خانواده تبدیل شده است.
چیزهایی که باید در نظر بگیرید
مدت زمان مورد نیاز برای موفقیت درمان اغلب به پویایی خانواده و موقعیتی که با آن روبرو هستند بستگی دارد. برخی از خانواده ها ممکن است به درمان نسبتاً کوتاه مدتی که چند هفته طول می کشد نیاز داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به جلسات بیشتری برای چند ماه نیاز داشته باشند.
مشارکت و همکاری نقش مهمی در موفقیت این نوع درمان دارد. با این حال، برخی از اعضای خانواده ممکن است کمتر همکاری کنند یا ممکن است به طور کلی از مشارکت خودداری کنند
چه طور باید شروع کرد
اگر فکر می کنید که خانواده درمانی ساختاری ممکن است مفید باشد، از پزشک خود بپرسید که آیا می تواند شما را به متخصصی که این نوع درمان را انجام می دهد ارجاع دهد. همچنین می‌توانید یک فهرست آنلاین را جستجو کنید تا افراد حرفه‌ای در منطقه خود را که در SFT تخصص دارند، پیدا کنید.
برخی از سوالاتی که ممکن است قبل از شروع درمان بپرسید عبارتند از:
تجربه درمانگر با SFT چقدر است؟
انتظار می رود درمان چقدر طول بکشد؟
پیشرفت چگونه اندازه گیری خواهد شد؟
اگر برخی از اعضای خانواده جلسات درمانی را از دست بدهند چه اتفاقی می افتد؟
در طول اولین قرار ملاقات، درمانگر از شما سوالاتی می پرسد تا درباره مشکلاتی که با آن روبرو هستید و نحوه عملکرد خانواده شما در حال حاضر بیشتر بداند. آنها ممکن است از شما بخواهند که یک نمودار خانوادگی برای توصیف روابط بین اعضای خانواده و کار ایجاد کنید تا دید بهتری از پویایی بین افراد در خانواده داشته باشید.
پس از جلسه اولیه، درمانگر شما می‌تواند دید کامل‌تری از برنامه درمانی خانواده شما و آنچه در طول درمان انتظار دارید ارائه دهد.
منبع: خانه شیرین
