سندرم پیش از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) وضعیتی است که بر احساسات، سلامت جسمی و رفتار زن در طول روزهای خاصی از چرخه قاعدگی، به طور کلی درست قبل از قاعدگی تأثیر می گذارد.

سندرم پیش از قاعدگی یک بیماری بسیار شایع است. علائم آن بیش از 90 درصد از زنان پریود را تحت تأثیر قرار می دهد. این باید جنبه ای از زندگی شما را مختل کند تا پزشک شما تشخیص دهد.

سندرم پیش از قاعدگی

علائم سندرم پیش از قاعدگی  5 تا 11 روز قبل از قاعدگی شروع می شود و معمولاً با شروع قاعدگی از بین می رود. علت PMS ناشناخته است.

با این حال، بسیاری از محققان و روانشناس ها بر این باورند که این امر به تغییر در سطح هورمون جنسی و سروتونین در ابتدای چرخه قاعدگی مربوط می شود.

سطح استروژن و پروژسترون در زمان های خاصی از ماه افزایش می یابد. افزایش این هورمون ها می تواند باعث نوسانات خلقی، اضطراب و تحریک پذیری شود. استروئیدهای تخمدانی همچنین فعالیت بخش هایی از مغز که با علائم پیش از قاعدگی مرتبط است را تعدیل می کنند.

سطح سروتونین بر خلق و خوی تأثیر می گذارد. سروتونین یک ماده شیمیایی در مغز و روده شما است که بر خلق و خوی، احساسات و افکار شما تأثیر می گذارد.

عوامل خطر برای سندرم پیش از قاعدگی عبارتند از:

• سابقه افسردگی یا اختلالات خلقی، مانند افسردگی پس از زایمان یا اختلال دوقطبی
• سابقه خانوادگی PMS
• سابقه خانوادگی افسردگی
• خشونت خانگی
• سوء مصرف مواد
• ضربه فیزیکی
• ضربه روحی

شرایط مرتبط عبارتند از:

• دیسمنوره
• اختلال افسردگی اساسی
• اختلال عاطفی فصلی
• اختلال اضطراب فراگیر
• روانگسیختگی

علائم سندرم پیش از قاعدگی

چرخه قاعدگی یک زن به طور متوسط ​​28 روز طول می کشد.

تخمک گذاری، دوره ای که تخمک از تخمدان ها آزاد می شود، در روز 14 چرخه اتفاق می افتد. قاعدگی یا خونریزی در روز 28 سیکل اتفاق می افتد. علائم سندرم پیش از قاعدگی می تواند از حدود روز چهاردهم شروع شود و تا هفت روز پس از شروع قاعدگی ادامه یابد.

علائم PMS معمولاً خفیف یا متوسط ​​هستند. طبق ژورنال American Family Physician، نزدیک به 80 درصد از زنان یک یا چند علامت را گزارش می کنند که به طور قابل توجهی بر عملکرد روزانه تأثیر نمی گذارد.

20 تا 32 درصد از زنان علائم متوسط ​​تا شدید را گزارش می‌کنند که بر برخی از جنبه‌های زندگی تأثیر می‌گذارد. 3 تا 8 درصد PMDD را گزارش می دهند. شدت علائم می تواند بر حسب فردی و ماهانه متفاوت باشد.

مطالعه بیشتر: بایسکشوال چیست؟

علائم PMS عبارتند از:

• نفخ شکم
• درد شکم
• سینه های دردناک
• آکنه
• هوس غذایی مخصوصاً برای شیرینی جات
• یبوست
• اسهال
• سردرد
• حساسیت به نور یا صدا
• خستگی
• تحریک پذیری
• تغییرات در الگوهای خواب
• اضطراب
• افسردگی
• غمگینی
• طغیان های عاطفی

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

اگر درد فیزیکی، نوسانات خلقی و سایر علائم شروع به تأثیر بر زندگی روزمره شما کردند یا اگر علائم از بین نرفت به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص زمانی انجام می شود که بیش از یک علامت عود کننده در بازه زمانی صحیح داشته باشید که به اندازه کافی شدید باشد که باعث اختلال شود و بین قاعدگی و تخمک گذاری وجود نداشته باشد. پزشک شما باید سایر علل را نیز رد کند، مانند:

• کم خونی
• اندومتریوز
• بیماری تیرویید
• سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
• سندرم خستگی مزمن
• بافت همبند یا بیماری های روماتولوژیک

پزشک شما ممکن است در مورد هر گونه سابقه افسردگی یا اختلالات خلقی در خانواده شما بپرسد تا مشخص کند آیا علائم شما نتیجه PMS است یا بیماری دیگری. برخی از بیماری ها مانند IBS، کم کاری تیروئید و بارداری علائمی مشابه PMS دارند.

پزشک شما ممکن است آزمایش هورمون تیروئید را برای اطمینان از عملکرد صحیح غده تیروئید، آزمایش بارداری و احتمالاً معاینه لگنی برای بررسی مشکلات زنان انجام دهد.

یادداشت روزانه علائم خود راه دیگری برای تعیین اینکه آیا PMS دارید یا خیر است. از یک تقویم برای پیگیری علائم و قاعدگی خود هر ماه استفاده کنید. اگر علائم شما در همان زمان هر ماه شروع شود، PMS یک دلیل محتمل است.

کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی

شما نمی توانید PMS را درمان کنید، اما می توانید اقداماتی را برای کاهش علائم خود انجام دهید. اگر نوع خفیف یا متوسط ​​سندرم پیش از قاعدگی دارید، گزینه های درمانی عبارتند از:

• نوشیدن مایعات زیاد برای کاهش نفخ شکم
• داشتن یک رژیم غذایی متعادل برای بهبود سلامت کلی و سطح انرژی، که به معنای خوردن میوه و سبزیجات فراوان و کاهش
• مصرف شکر، نمک، کافئین و الکل است.
• مصرف مکمل هایی مانند اسید فولیک، ویتامین B-6، کلسیم و منیزیم برای کاهش گرفتگی عضلات و نوسانات خلقی
• مصرف ویتامین D برای کاهش علائم
• حداقل هشت ساعت در شب بخوابید تا خستگی را کاهش دهید
• ورزش برای کاهش نفخ و بهبود سلامت روان شما
• کاهش استرس، مانند ورزش و مطالعه
• رفتن به درمان شناختی رفتاری، که نشان داده شده است موثر است
• برای کاهش دردهای عضلانی، سردرد و گرفتگی معده می توانید از داروهای مسکن مانند ایبوپروفن یا آسپرین استفاده کنید.

همچنین می‌توانید از یک دیورتیک برای جلوگیری از نفخ و افزایش وزن آب استفاده کنید. داروها و مکمل ها را فقط طبق دستور و پس از صحبت با پزشک خود مصرف کنید.

PMS شدید: اختلال نارسایی پیش از قاعدگی

علائم شدید PMS نادر است. درصد کمی از زنانی که علائم شدید دارند، اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) دارند. PMDD بین 3 تا 8 درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. این در ویرایش جدید راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی مشخص شده است.

علائم PMDD ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افسردگی
• افکار خودکشی
• موارد وحشت زدگی
• اضطراب شدید
• عصبانیت همراه با نوسانات خلقی شدید
• طلسم گریه
• عدم علاقه به فعالیت های روزانه
• بیخوابی
• مشکل در فکر کردن یا تمرکز
• پرخوری
• گرفتگی دردناک
• نفخ

علائم PMDD ممکن است به دلیل تغییرات در سطح استروژن و پروژسترون شما رخ دهد. ارتباط بین سطوح پایین سروتونین و PMDD نیز وجود دارد.

پزشک شما ممکن است اقدامات زیر را برای رد سایر مشکلات پزشکی انجام دهد:

• یک معاینه فیزیکی
• یک معاینه زنان
• شمارش کامل خون
• تست عملکرد کبد

آنها همچنین ممکن است یک ارزیابی روانپزشکی را توصیه کنند. سابقه شخصی یا خانوادگی افسردگی اساسی، سوء مصرف مواد، تروما یا استرس می تواند علائم PMDD را تحریک یا بدتر کند.

درمان PMDD متفاوت است. پزشک شما ممکن است توصیه کند:

• ورزش روزانه
• مکمل های ویتامین مانند کلسیم، منیزیم و ویتامین B-6
• یک رژیم غذایی بدون کافئین
• مشاوره فردی یا گروهی
• کلاس های مدیریت استرس

قرص دروسپیرنون و اتینیل استرادیول (Yaz)، که تنها قرص ضد بارداری است که سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان علائم PMDD تایید کرده است.

اگر علائم PMDD شما هنوز بهبود نیافت، پزشک ممکن است یک داروی ضد افسردگی انتخابی مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI) به شما بدهد. این دارو سطح سروتونین را در مغز شما افزایش می دهد و نقش های زیادی در تنظیم شیمی مغز دارد که به افسردگی محدود نمی شود.

پزشک شما همچنین ممکن است درمان شناختی رفتاری را پیشنهاد دهد، که نوعی مشاوره است که می تواند به شما کمک کند افکار و احساسات خود را درک کنید و رفتار خود را بر این اساس تغییر دهید.

شما نمی توانید از PMS یا PMDD جلوگیری کنید، اما درمان های ذکر شده در بالا می توانند به کاهش شدت و مدت علائم شما کمک کنند.

چشم انداز بلند مدت

علائم PMS و PMDD ممکن است عود کنند، اما معمولاً پس از شروع قاعدگی از بین می روند. یک سبک زندگی سالم و یک برنامه درمانی جامع می تواند علائم را برای اکثر زنان کاهش دهد یا از بین ببرد.