آنچه فرزندان از روابط پدر و مادر می آموزند

آنچه فرزندان از روابط پدر و مادر می آموزند

در این مقاله آموزشی از خانه شیرین به آنچه فرزندان از روابط پدر و مادر می آموزند خواهیم پرداخت با ما تا انتهای پست همراه باشید.

تاثیر پذیری فرزندان از والدین چقدر است؟

حتماً این جمله را شنیده اید که« بچه‌ها از کرده ها می آموزند نه از گفته ها». برای مثال اگر اهل مطالعه باشید بچه هایتان بیشتر مطالعه می کنند.

اگر دوست دارید طرز برخورد و نحوه رفتار شان با دیگران بهتر شود اول باید نحوه رفتار خودتان را در نظر بگیرید . فرزند از روابطی که خودش با پدر مادر دارد تأثیر می‌پذیرد.

بچه‌ها بینندگانی تیزبین زندگی زناشویی والدین هستند آنها برای اینکه از دنیا سر در بیاورند به پدر مادر روی می آورند و الگو برداری می کنند.

بیشتر بدانید: سرکشی در نوجوانان

چرا در تربیت فرزندان باید زندگی زناشویی را در اولویت قرار بدهیم؟

کار بالینی با بچه های مضطرب و ازدواج های ناموفق مرا مجاب کرده که اساس و پایه خوشبختی یک خانواده رابطه زناشویی مستحکم است.

وقتی رابطه پدر مادر حاکی از حمایت ومحبت باشد آنها توان و انرژی ادامه زندگی را دارند و در نتیجه می توانند از وجود یکدیگر و بچه هایشان بیشتر لذت ببرند.

فرزندانی که در چنین محیطی بزرگ می شونداز دو موهبت برخوردار می شوند: ۱- محیط خانوادگی استوار و پایدار ۲- برنامه زندگی زناشویی موفقی که باعث می شود هنگام بزرگسالی آنها نیز همان را جستجو کنند.

درباره اهمیت پرورش روحیه همکاری در فرزندانمان توضیح بدهید؟

یکی از مهمترین درس هایی که ما می خواهیم به بچه هایمان یاد بدهیم این است که آنها مجبور نیستند یک تنه در دل زندگی بروند مطلوب این است که بچه‌ها یمان با کسی ازدواج کنند که بتوانند از وی انتظار کمک داشته باشند.

همان طور که یک بچه کوچک برای کسب آرامش و قوت قلب مجدد به پدر و مادر نیاز دارد ، یک آدم بزرگ هم در زندگی به شخص خاصی نیاز دارد که به او محبت کند و دلگرمی دهد.

محققان و روان درمانگران به طور مشابه اهمیت حمایت را در حفظ سلامت جسمانی و روانی خاطرنشان کرده اند.

چطور به عنوان پدر و مادر میتوانیم حضور عاطفی مفید برای فرزندان داشته باشیم؟

اگر شوهر نتواند احساسات خود و همسرش را تحمل کند، قطعاً نمی‌داند چگونه پاسخگوی ضعف های عاطفی فرزندان باشد. والدین اول باید بتواند روی احساسات خودشان کار کنند.

زن و شوهر هایی که از لحاظ عاطفی به هم نزدیک هستند، نسبت به احساسات ضعیف در فرزندان خود حساس بوده و می‌توانند به آنها کمک کنند که بگویند جریان چیست.

در مقابل خانواده هایی هستند که حال و حوصله عواطف و احساسات را ندارد، این والدین فرزندانشان را دوست دارند ولی چون خودشان هم نمی دانند احساساتشان را چگونه تسکین دهند، ترجیح می‌دهند ناراحتی عاطفی و بچه هایشان را نادیده بگیرند.

در خانواده هایی که زن و شوهر یکدیگر را حمایت نمی کنند ممکن است چه آسیب هایی به فرزندان برسد؟

بچه هایی که در چنین جو خانوادگی بزرگ می شود از جدایی پدر و مادرشان خیلی خوب آگاهی دارند؛ و یاد میگیرند که از وابستگی اجتناب کنند.

بچه ای که با گرفتن این درس بزرگ می‌شود، یاد می گیرد که زندگی زناشویی جایی است که انسان همواره باید مراقب خودش باشد. به این باور می‌رسند که افراد سوء استفاده چی بوده و خودکفایی راه بی خطر تری است.

ما چطور میتوانیم باعث افزایش اعتماد به نفس و احترام به دیگران، در فرزندانمان شویم؟

احترام از طریق دیدن فرا گرفته می‌شود. بچه ها ضمن رشد روانی، ابعادی از شخصیت پدر و مادر را از طریق فرآیند همانند سازی می‌پذیرند. مادری که سراسر خود ناباوری است، اعتماد به نفس کمی در اختیار فرزند خود می‌گذارد.

بچه ‌ها از احترام و ارزشی که پدر و مادر برای خود و طرف مقابل قایل هستند همانند سازی می کنند. بی حرمتی پدر و مادر به یکدیگر اثر منفی از ازدواج به عنوان یک جای ناامن به وجود می‌آورد و سبب می شود که مهارت هایی که برای ایجاد یک رابطه نزدیک لازم است در فرزندان پرورش پیدا نکند.

والدین چگونه میتوانند در رشد و پرورش تعهد در فرزندان شان مفید واقع شوند؟

بخشی از قانون تعهد نسبت به خوشبختی یکدیگر صداقت است. وقتی زن و شوهری دیگری دروغ بگوید، شرایطی که اعتماد بر اساس آن شکل می‌گیرد بر باد می‌رود. یعنی شرایطی که تقریباً همیشه منجر به دعوای غیر قابل کنترل می‌شود.

پدر و مادری که دروغ را به بچه هایشان در میان می گذارند و در جستجوی حقیقت پای آنها را وسط می کشند ، به بچه های خود می آموزند که اصولاً به هیچ کس نمی شود اعتماد کرد.

طلاق زوجین چه تاثیراتی بر روی فرزندان دارد؟

سه چیز ممکن است به طور همزمان اتفاق بیفتد : ۱- اینکه بسیاری از طلاق ها به خاطر خیانت صورت می‌گیرد و بچه‌ها از تمام عوامل فوق الذکر تأثیر می‌پذیرند.

۲- اینکه خیلی از طلاق ها بعد از سال ها اختلاف های کشنده زناشویی رخ می‌دهد. چه به صورت جنگ سرد یا عربده کشی در هر صورت به آسیب روانشناختی وخیمی در بچه ها منجر می شود.

۳- جدایی پدر و مادر غالباً به جدایی یکی از والدین و بچه ها تعبیر می شود زیرا بچه ها ارتباط و پیوند عاطفی خود را با ولی غیر سرپرست خود از دست میدهد. ضرر این رابطه، خانمان سوزتر از خاتمه دادن به ساختاری خانوادگی است که بچه‌ها با زیر یک سقف زندگی کردن پدر و بچه ها با آن آشنا شده است.

چطور به فرزندانمان قدرت حل مسئله و مذاکره را یاد بدهیم؟

از میان تمام درس هایی که پدر و مادرها ناآگاهانه به فرزندانشان یاد می‌دهند. درسی که نمایان ترین پیامد ها را دارد چگونگی پرداختن والدین به اختلاف هاست.

وقتی پدر و مادر، نگرش ها یا عقاید متفاوتی داشته باشند، بچه‌ها با تیزهوشی از تنش‌های موجود آگاه می‌شوند و طریقه‌ای که والدین خود را کنترل با همدیگر رفتار می‌کنند اصول قدرت و حل مسئله را به بچه‌ها یاد می‌دهند.

زوج‌هایی که به ندرت با هم مخالفت می‌کنند و نارضایتی خود را اعلام نمی کنند اولین کسانی هستند که از هم دور و ناراضی می‌شوند و فرزندانشان هرگز این فرصت را نمی یابند که ببینند چگونه می شود به طور سازنده‌ای به اختلافات رسیدگی کرد.

درگیری های بلندمدت والدین چه تاثیری بر فرزندان دارد؟

زمانی که والدین نمی توانند اختلافاتشان را محترمانه و منصفانه حل و فصل کنند هیچ کس از اثرات سوء این کار در امان نخواهد بود. بچه هایی که در معرض درگیری مخرب قرار دارند، لطمه می بینند.

سطح درگیری، میزان تکرار آن و راه‌هایی که زن و شوهر خصومت خود را ابراز می کنند هر کدام از این ها اثرات منفی زودهنگامی روی بچه دارد و همچنین اثرات عاطفی که عواقب بلند مدتی دارد.

بچه هایی که در معرض دعوای پدر مادر هستند، دیگر به هیچ وجه مثل اول نیستند. و اثراتی چون عدم توانایی در تمرکز روی تکالیف مدرسه و تیره شدن روابط با هم سن و سالان مشاهده می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *