بررسی تاثیر مقابله درمانگری بر سلامت روان دانشجویان کنسرواتوار تهران در سال تحصیلی 87-1386
چکیده
سلامت روان، در قالب پدیده روانی- اجتماعی، مستلزم درک و تفسیر درست از امور مرتبط است و آن را باید در چهارچوب عوامل اساسی و زمینه ساز و تعدیل کننده مورد توجه قرار داد.
اخیراً در روانشناسی و روان پزشکی، شناخت و شیوه مقابله با استرس در سبب شناسی و درمان اختلالات هیجانی به خود اختصاص داده است و گفته می شود که روان شناسی دوباره به نقطه آغازین خود بازگشته است.
در پژوهش حاضر، تاثیر مقابله درمانگری بر سلامت روان دانشجویان کنسرواتوار تهران در سال تحصیلی 87-1386 مورد بررسی قرار گرفته است. کلیه دانشجویان رشته های موسیقی کنسرواتوار در سال تحصیلی 87-1386 در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند، نمونه پژوهش را تشکیل می دادند.
طرح پژوهش از نوع پژوهش های آزمایشی با روش پس آزمون با گروه کنترل: با آزمودنی های همتا شده بود. به منظور دستیابی به دانشجویان با سلامت روان پایین آزمون سلامت عمومی (GHQ) روی این دانشجویان اجرا شد و سپس 42 دانشجو با سلامت روانی پایین شناسایی شدند که به طور تصادفی به دو گروه 21 نفری (آزمایش و کنترل) تقسیم شدند.
مقدمه
پیشرفت علم و تکنولوژی و گسترش روز افزون اطلاعات در عصر جدید از یک سو، سبب تسهیل شرایط زندگی شده و از سوی دیگر همین تحولات سریع اجتماعی، تغییر سبک زندگی و پیچید گی های زندگی امروزی، سلامت و بهداشت انسان ها را تهدید می کند.
استرس و شیوه های مقابله با آن، یکی از مفاهیمی است که در روان شناسی به آن توجه شده است. استرس و پاسخ به آن می تواند در سلامتی فرد موثر واقع شود. امروزه علی رغم ایجاد تغییرات عمیق فرهنگی و تغییر در شیوه های زندگی، بسیاری از افراد در مواجهه با مسایل و مشکلات روزمره، آسیب پذیر هستند.
به کارگیری روش های مقابله، می تواند در غلبه بر مشکلات جسمانی و روانی، و مشکلات در روابط اجتماعی و تعارضات فردی کمک کننده باشد و می توان آن را به عنوان یکی از عوامل موثر در سلامت عمومی و بهداشت روانی فرد در نظر گرفت (گادبی و کوریج ،2004؛ پاسکار ، 2003؛ آلن، شاه، نزو، کیامبورون، هوگن و مور ، 2002؛ بلومبرگ و همکاران ، 2001).
در جهان کنونی هر فرد در زندگی روزمره به شکلی استرس را تجربه می کند و به ناچار سعی می کند با اتخاذ شیوه ای منحصر به فرد به آن عوامل پاسخگو باشد. استرس نیروی ویژه ای است که بر شیء فشار وارد کرده و تغییرات موقتی یا پایدار در ساختار آن به وجود می آورد. (لازاروس ، 1996؛ به نقل از پور علی بابا، 1381).
روش پژوهش
پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیقی، کاربردی بوده و از نظر کنترل متغیرها از نوع تحقیقات آزمایشی است. جامعه و نمونه آماری مورد مطالعه، از دانشجویان رشته موسیقی مشغول به تحصیل در کنسرواتور تهران تشکیل شد.
آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند و در مرحله اول پرسشنامه سلامت روان (GHQ) در اختیار دانشجویان هر دو گروه قرار گرفت و از آن ها خواسته شد که سوالات را با دقت بخوانند و جواب هایی را برگزینند که منطبق بر احساس واقعی آن هاست، نه جوابی که مورد قبول دیگران است. به آن ها گفته شد که پرسشنامه ها جواب صحیح و غلط ندارد.
این آزمون ها به صورت گروهی انجام گرفت. به منظور دستیابی به دانشجویان با سلامت روان پایین، آزمون سلامت عمومی روی این دانشجویان اجرا شد و سپس 42 دانشجو با سلامت روانی پایین شناسایی شدند که به طور تصادفی به دو گروه 21 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند.
در مرحله بعدی پژوهش گروه آزمایش تحت 10 جلسه آموزشی به مدت 75 دقیقه، تحت آموزش قرار گرفتند. لازم به ذکر است که به گروه کنترل هیچ گونه آموزشی داده نشد. پس از اتمام جلسات آموزشی هر دو گروه آزمایش و کنترل با پرسشنامه سلامت عمومی مورد آزمون قرار گرفتند.
ابزار اندازه گیری پژوهش
پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ): در این پژوهش برای سنجش عمومی دانشجویان از پرسشنامه سلامت عمومی، گلدبرگ استفاده شد. متن اصلی پرسشنامه توسط گلدبرگ (1972) طراحی شده است. از این ابزار می توان برای بررسی سلامت روان و غربالگری اختلالات روانی استفاده کرد (باقری یزدی، بوالهری و پیروی، 1374).
این آزمون شامل 28 سوال است. این پرسشنامه به صورت عینی و بر اساس مفروضه مقیاس لیکرت نمره گذاری می شود. در این پرسشنامه نمرات بالا بر وضعیت سلامت عمومی وخیم تر و نمرات پایین بر سلامت عمومی دلالت دارند.
این ابزار از ویژگی های روایی و پایایی مناسبی برخوردار است. که از جمله می توان به تحقیق هومن (1376) اشاره کرد. لازم به ذکر است ضرایب پایایی این پرسشنامه در دامنه 84/0 تا 92/0 قرار دارد.
