اسکیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی یک اختلال مزمن مغزی است که کمتر از یک درصد از جمعیت ایالات متحده را درگیر می کند. هنگامی که اسکیزوفرنی فعال باشد، علائم می تواند شامل توهم، گفتار بی نظم، مشکل در تفکر و بی انگیزگی باشد. با این حال، با درمان، بیشتر علائم اسکیزوفرنی بسیار بهبود و احتمال عود بیماری کاهش می یابد.

در حالی که هیچ درمانی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد، تحقیقات منجر به درمان های ابتکاری و ایمن تر می شود. متخصصان همچنین با مطالعه ژنتیک، تحقیقات رفتاری و استفاده از تصویربرداری پیشرفته برای بررسی ساختار و عملکرد مغز، در حال کشف علل این بیماری هستند. این رویکردها نوید درمانی جدید و موثرتر را می دهند.

پیچیدگی اسکیزوفرنی

پیچیدگی اسکیزوفرنی ممکن است به شما در توضیح دلیل وجود سوء تفاهم در مورد این بیماری کمک کند. اسکیزوفرنی به معنای تقسیم شخصیت یا چند شخصیتی نیست. اکثر مبتلایان به اسکیزوفرنی خطرناک تر یا خشن تر از افراد جامعه نیستند.

اگرچه منابع بهداشت روان محدود در جامعه ممکن است منجر به بی خانمانی و بستری مکرر در بیمارستان شود، اما تصور غلط این است که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در نهایت بی خانمان هستند یا در بیمارستان ها زندگی می کنند. بیشتر مبتلایان به اسکیزوفرنی در کنار خانواده، در خانه های گروهی یا به تنهایی زندگی می کنند.

تحقیقات در مورد اسکیزوفرنی

تحقیقات نشان داده است که اسکیزوفرنی به طور مساوی بر مردان و زنان تأثیر می گذارد اما ممکن است در مردان از اوایل بروز داشته باشد. نرخ ها در سراسر جهان مشابه است. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر احتمال دارد که کمتر از جمعیت عمومی بمیرند، بیشتر به دلیل بالا بودن میزان بیماری های پزشکی از جمله بیماری قلبی و دیابت.

علائم مثبت: (کسانی که به طور غیر عادی وجود دارند) توهماتی مانند شنیدن صدا یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند، پارانویا و برداشت ها، باورها و رفتارهای اغراق آمیز یا تحریف شده.

علائم منفی: (کسانی که غیرطبیعی هستند) از دست دادن یا کاهش توانایی شروع برنامه ها، صحبت کردن، ابراز احساسات یا لذت بردن.

علائم بی نظم: تفکر و گفتار گیج و بی نظم، مشکل در تفکر منطقی و رفتارهای گاه عجیب یا حرکات غیر عادی.
شناخت زمینه دیگری از عملکرد است که در اسکیزوفرنی تحت تأثیر قرار می گیرد و منجر به مشکلات توجه، تمرکز و حافظه و کاهش عملکرد آموزشی می شود.

علائم اسکیزوفرنی

علائم اسکیزوفرنی معمولاً اولین بار در اوایل بزرگسالی ظاهر می شود و باید حداقل شش ماه باقی بماند تا تشخیص داده شود. مردان اغلب علائم اولیه را در اواخر نوجوانی یا اوایل 20 سالگی تجربه می کنند در حالی که زنان تمایل دارند اولین علائم بیماری را در 20 و اوایل 30 سالگی نشان دهند.

علائم ظریف تری ممکن است زودتر وجود داشته باشد، از جمله روابط ناآرام، عملکرد ضعیف در مدرسه و کاهش انگیزه.

با این حال، قبل از تشخیص یک روانشناس باید یک معاینه پزشکی کامل را انجام دهد تا سوء استفاده از مواد یا سایر بیماری های عصبی یا پزشکی را که علائم آن اسکیزوفرنی را تقلید می کند، رد کند.

عوامل خطر

محققان بر این باورند که تعدادی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد علیت نقش دارند و عوامل استرس زای زندگی ممکن است در شروع علائم و روند آنها نقش داشته باشد. از آنجا که عوامل متعددی ممکن است در این امر موثر باشند، دانشمندان هنوز نمی توانند در مورد علت دقیق نظر دهند.

توانبخشی و زندگی با اسکیزوفرنی

درمان می تواند به بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک کند که زندگی بسیار پرباری و با ارزشی داشته باشند. مانند سایر بیماری های مزمن، برخی از بیماران بسیار خوب عمل می کنند در حالی که دیگران همچنان علامت دار هستند و به حمایت و کمک نیاز دارند.

پس از کنترل علائم اسکیزوفرنی، انواع مختلفی از درمان می تواند به افراد در مدیریت بیماری و بهبود زندگی آنها کمک کند.

درمان و حمایت های روانی – اجتماعی می تواند به افراد در یادگیری مهارت های اجتماعی، کنار آمدن با استرس، شناسایی علائم هشدار دهنده اولیه عود و طولانی شدن دوره بهبودی کمک کند.

از آنجا که اسکیزوفرنی به طور معمول در اوایل بزرگسالی ایجاد می شود، افراد مبتلا به این اختلال اغلب از توانبخشی برای کمک به توسعه مهارت های مدیریت زندگی، آموزش کامل حرفه ای یا آموزشی و شغل بهره مند می شوند.

به عنوان مثال، برنامه های اشتغال پشتیبانی شده برای کمک به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در دستیابی به خودکفایی پیدا شده است. این برنامه ها مشاغل رقابتی در جامعه را برای افراد دارای بیماری روانی شدید فراهم می کند.

حمایت از بیماران اسکیزوفرنی

برای بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، حمایت از خانواده برای سلامتی آنها بسیار مهم است. همچنین اطلاع رسانی و حمایت از خانواده ها برای خانواده ها بسیار ضروری است.

سازمان هایی مانند اتحاد اسکیزوفرنیا و اختلالات مرتبط با آن (SARDAA)، بهداشت روان آمریکا (MHA) و اتحاد ملی بیماری های روانی (NAMI) منابع و پشتیبانی را به افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا و سایر بیماری های روانی و خانواده های آنها ارائه می دهند.

خوش بینی مهم است و بیماران، اعضای خانواده و متخصصان بهداشت روان باید توجه داشته باشند که بسیاری از بیماران دوره بیماری مطلوبی دارند، چالش ها اغلب می توانند برطرف شوند و بیماران دارای نقاط قوت شخصی بسیاری هستند که باید شناخته و پشتیبانی شوند.