اختلال شخصیت خودشیفته
اختلال شخصیت خودشیفته یکی از چندین نوع اختلال شخصیت یک وضعیت روانی است که در آن افراد احساس مهمی نسبت به خود، نیاز عمیق به توجه و تحسین بیش از حد، روابط آشفته، و عدم همدلی با دیگران دارند. اما پشت این نقاب از اعتماد به نفس شدید، عزت نفس شکننده ای نهفته است که در برابر کوچکترین انتقادی آسیب پذیر است.
اختلال شخصیت خودشیفته در بسیاری از زمینه های زندگی مانند روابط، کار، مدرسه یا امور مالی مشکلاتی ایجاد می کند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفتگی ممکن است به طور کلی ناراضی و ناامید باشند وقتی که لطف یا تحسین خاصی به آنها داده نمی شود که معتقدند سزاوار آن هستند. آنها ممکن است روابط خود را ناتمام بدانند و دیگران از بودن در کنار آنها لذت نبرند.
درمان اختلال شخصیت خودشیفته حول محور گفتار درمانی (روان درمانی) است.
علائم اختلال شخصیت خودشیفته
علائم و نشانه های اختلال شخصیت خودشیفته و شدت علائم متفاوت است. افراد مبتلا به این اختلال می توانند:
- احساس اغراق آمیز از خود بزرگ بینی داشته باشید
- احساس استحقاق داشته باشید و مستلزم تحسین مداوم و بیش از حد است
- انتظار داشته باشید که حتی بدون دستاوردهایی که آن را تضمین می کند، برتر شناخته شوید
- دستاوردها و استعدادها را اغراق آمیز کنید
- مشغول تخیلات در مورد موفقیت، قدرت، درخشش، زیبایی یا همسر عالی باشید
- باور کنید که آنها برتر هستند و فقط می توانند با افراد به همان اندازه خاص معاشرت کنند
- مکالمات را در انحصار خود درآورید و افرادی را که آنها را حقیر می دانند تحقیر کنید
- انتظار لطف ویژه و انطباق بی چون و چرا با انتظارات آنها را داشته باشید
- از دیگران برای به دست آوردن آنچه می خواهند بهره ببرید
- ناتوانی یا عدم تمایل به شناخت نیازها و احساسات دیگران
- به دیگران حسادت کنید و باور کنید دیگران به آنها حسادت می کنند
- رفتاری متکبرانه یا متکبرانه داشته باشید و خود را متکبر، خودستا و متظاهر ببینید.
- اصرار بر داشتن بهترین ها از همه چیز برای مثال، بهترین ماشین یا دفتر کار
در عین حال، افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته در رسیدگی به هر چیزی که به عنوان انتقاد تلقی می کنند مشکل دارند و می توانند:
- وقتی درمان خاصی دریافت نمی کنند، بی تاب یا عصبانی می شوند
- مشکلات بین فردی قابل توجهی دارند و به راحتی احساس حقارت می کنند
- با عصبانیت یا تحقیر واکنش نشان دهید و سعی کنید طرف مقابل را تحقیر کنید تا خود را برتر جلوه دهید
- در تنظیم احساسات و رفتار مشکل دارند
- مشکلات عمده ای را در مواجهه با استرس و سازگاری با تغییرات تجربه کنید
- احساس افسردگی و خلق و خوی می کنند زیرا آنها به کمال نمی رسند
- احساس پنهانی ناامنی، شرم، آسیب پذیری و تحقیر داشته باشید
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است نخواهند فکر کنند که مشکلی وجود دارد، بنابراین ممکن است بعید باشد که به دنبال درمان باشند.
اگر آنها به دنبال درمان باشند، به احتمال زیاد برای علائم افسردگی، مصرف مواد مخدر یا الکل، یا سایر مشکلات سلامت روانی است. اما توهین‌های درک شده به عزت نفس ممکن است پذیرش و پیگیری درمان را دشوار کند.
اگر جنبه‌هایی از شخصیت خود را که در اختلال شخصیت خودشیفته مشترک است تشخیص می‌دهید یا غمگین هستید، به پزشک معتمد یا روانشناس مراجعه کنید. دریافت درمان مناسب می تواند به شما کمک کند تا زندگی شما لذت بخش تر شود.
علل اختلال شخصیت خودشیفته
مشخص نیست که چه چیزی باعث اختلال شخصیت خودشیفته می شود. مانند رشد شخصیت و سایر اختلالات سلامت روان، علت اختلال شخصیت خودشیفته احتمالاً پیچیده است. اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است با موارد زیر مرتبط باشد:
محیط – عدم تطابق در روابط والدین و فرزند همراه با ستایش بیش از حد یا انتقاد بیش از حد که با تجربه کودک سازگار نیست.
ژنتیک – ویژگی های ارثی
نوروبیولوژی – ارتباط بین مغز و رفتار و تفکر
عوامل خطر
اختلال شخصیت خودشیفته مردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند و اغلب در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود. به خاطر داشته باشید که اگرچه برخی از کودکان ممکن است ویژگی های خودشیفتگی را نشان دهند، اما این ممکن است به سادگی مربوط به سن آنها باشد و به این معنی نیست که آنها به اختلال شخصیت خودشیفته ادامه خواهند داد.
اگرچه علت اختلال شخصیت خودشیفته مشخص نیست، برخی از محققان فکر می‌کنند که در کودکان آسیب‌پذیر بیولوژیکی، سبک‌های فرزندپروری که بیش از حد محافظه‌کارانه یا غفلت‌آمیز هستند ممکن است تأثیر بگذارد. ژنتیک و نوروبیولوژی نیز ممکن است در ایجاد اختلال شخصیت خودشیفتگی نقش داشته باشد.
عوارض
عوارض اختلال شخصیت خودشیفته و سایر شرایطی که می تواند همراه با آن رخ دهد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات رابطه
- مشکلات در محل کار یا مدرسه
- افسردگی و اضطراب
- مشکلات سلامت جسمانی
- سوء استفاده از مواد مخدر یا الکل
- افکار یا رفتار خودکشی
بیشتر بخوانید: اختلالات روانی
جلوگیری
از آنجایی که علت اختلال شخصیت خودشیفته ناشناخته است، هیچ راه شناخته شده ای برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد. با این حال، ممکن است به موارد زیر کمک کند:
در اسرع وقت برای مشکلات روانی دوران کودکی درمان شوید.
در خانواده درمانی خانه شیرین شرکت کنید تا راه های سالم برقراری ارتباط یا کنار آمدن با درگیری ها یا ناراحتی های عاطفی را بیاموزید.
در کلاس های والدین شرکت کنید و در صورت نیاز از درمانگران یا مددکاران اجتماعی راهنمایی بگیرید.
