اختلال اضطراب اجتماعی: چیزی فراتر از خجالتی بودن

آیا شما به شدت از اینكه دیگران قضاوت كنند می ترسید؟

آیا در موقعیت های اجتماعی روزمره بسیار خودآگاه هستید؟

آیا از ملاقات با افراد جدید خودداری می کنید؟

اگر حداقل شش ماه است که چنین احساسی دارید و این احساسات انجام کارهای روزمره را برای شما سخت می کند. مانند گفتگو با افراد در محل کار یا مدرسه ممکن است دچار یک اختلال اضطراب اجتماعی باشید.

اختلال اضطراب اجتماعی (که هراس اجتماعی نیز نامیده می شود) یک بیماری بهداشت روانی است. این یک ترس شدید و مداوم از دیده شدن و قضاوت شدن توسط دیگران است.

این ترس می تواند بر روی کار ، مدرسه و سایر فعالیتهای روزمره شما تأثیر بگذارد. این حتی می تواند ایجاد دوستی را سخت کند. اما اختلال اضطراب اجتماعی لازم نیست مانع رسیدن شما به پتانسیل شما شود. درمان می تواند به شما کمک کند تا بر علائم خود غلبه کنید.

اختلال اضطراب اجتماعی چگونه است؟

“در مدرسه ، من همیشه می ترسیدم که مرا صدا کنند ، حتی وقتی جواب ها را می دانستم. نمی خواستم مردم فکر کنند من احمق یا کسل کننده هستم. قلبم می تپید و احساس سرگیجه و مریضی می کنم. وقتی کار پیدا کردم ، از دیدار با رئیسم یا صحبت در یک جلسه متنفر بودم.

من نمی توانستم در جشن عروسی بهترین دوست خود شرکت کنم زیرا از اینکه مجبور به ملاقات با افراد جدید باشم می ترسیدم. من سعی کردم قبل از یک واقعه با نوشیدن چندین لیوان شراب خودم را آرام کنم و سپس هر روز شروع به نوشیدن کردم تا با آنچه باید انجام دهم روبرو شوم. “

“من سرانجام با دکترم صحبت کردم زیرا از این احساس خسته شده بودم و نگران بودم که کارم را از دست بدهم. من اکنون دارو می خورم و با یک مشاور ملاقات می کنم تا درباره راههای کنار آمدن با ترس خود صحبت کنم. من برای فرار از ترس خود از مصرف الکل امتناع می ورزم و در حال بهتر شدن هستم. “

اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟

اختلال اضطراب اجتماعی نوع متداول اختلال اضطراب است. فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی علائم اضطراب یا ترس را در برخی شرایط خاص اجتماعی مانند ملاقات با افراد جدید ، قرار ملاقات ، مصاحبه شغلی ، پاسخ دادن به سوالی در کلاس یا مجبور شدن با یک صندوقدار در فروشگاه احساس می کند.

انجام کارهای روزمره در مقابل مردم مانند خوردن یا آشامیدن در مقابل دیگران یا استفاده از سرویس بهداشتی عمومی نیز باعث اضطراب یا ترس می شود. فرد می ترسد که مورد تحقیر ، قضاوت و طرد قرار گیرد.

ترسی که افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در موقعیت های اجتماعی دارند آنقدر شدید است که احساس می کنند کنترل آن فراتر از توانایی آنها است. در نتیجه ، این کار مانع رفتن به محل کار ، تحصیل در مدرسه یا کارهای روزمره می شود.

افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی ممکن است هفته ها قبل از وقوع نگران این موارد و سایر موارد باشند. گاهی اوقات ، آنها در نهایت از مکان ها یا رویدادهایی دور می مانند که فکر می کنند ممکن است مجبور به انجام کاری شوند که باعث خجالت آنها شود.

برخی از افراد مبتلا به این اختلال در موقعیت های اجتماعی اضطراب ندارند اما در عوض اضطراب عملکرد دارند. آنها علائم جسمی اضطراب را در موقعیت هایی مانند سخنرانی ، بازی ورزشی یا رقصیدن یا نواختن ساز موسیقی روی صحنه احساس می کنند.

اختلال اضطراب اجتماعی معمولاً در دوران جوانی در افرادی که بسیار خجالتی هستند شروع می شود. اختلال اضطراب اجتماعی غیر معمول نیست ؛ تحقیقات نشان می دهد که حدود 7 درصد از آمریکایی ها تحت تأثیر قرار گرفته اند. بدون درمان ، اختلال اضطراب اجتماعی می تواند سالها یا یک عمر طول بکشد و مانع رسیدن فرد به توانایی های کامل خود شود.

علائم و نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟

افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی هنگامی که مجبور به اجرای برنامه در مقابل دیگران هستند یا در کنار آنها هستند:

• سرخ شدن ، عرق کردن ، لرزیدن ، احساس ضربان قلب سریع ، یا احساس “خالی شدن ذهن” آنها
• از حالت معده خود تهوع یا مریضی داشته باشید
• حالت بدنی سفت و سخت از خود نشان دهید ، تماس چشمی کمی برقرار کنید یا با صدای بیش از حد نرم صحبت کنید.
• حضور در کنار دیگران ، خصوصاً افرادی که قبلاً آنها را نمی شناسند ، ترسناک و دشوار است و حتی اگر آرزو می کنند بتوانند با آنها صحبت کنند مشکل دارند.
• در مقابل افراد دیگر بسیار خودآگاه باشید و احساس خجالت و ناجوری کنید.
• خیلی بترسید که افراد دیگر درباره آنها قضاوت کنند.
• از مکانهایی که افراد دیگری هستند دور شوید.

چه عواملی باعث اختلال اضطراب اجتماعی می شود؟

اختلال اضطراب اجتماعی بعضی اوقات در خانواده ها بروز می کند ، اما هیچ کس به طور قطعی نمی داند چرا بعضی از اعضای خانواده به آن مبتلا هستند در حالی که دیگران این مشکل را ندارند. محققان دریافته اند که چندین قسمت از مغز درگیر ترس و اضطراب هستند.

برخی از محققان تصور می کنند که بدخوانی رفتار دیگران ممکن است در ایجاد یا بدتر شدن اضطراب اجتماعی نقش داشته باشد. به عنوان مثال ، ممکن است فکر کنید که مردم وقتی واقعاً اینگونه نیستند ، به شما خیره می شوند یا اخم می کنند.

مهارت های اجتماعی توسعه نیافته یکی دیگر از عوامل موثر در اضطراب اجتماعی است. به عنوان مثال ، اگر مهارت های اجتماعی کم توسعه یافته ای دارید ، ممکن است پس از صحبت با مردم دلسرد شده و از انجام آن در آینده نگران باشید.

دانشمندان با کسب اطلاعات بیشتر در مورد ترس و اضطراب در مغز ، می توانند درمان های بهتری ایجاد کنند. محققان همچنین به دنبال راه هایی هستند که در آنها ممکن است استرس و عوامل محیطی نقش داشته باشند.

چگونه اختلال اضطراب اجتماعی درمان می شود؟

ابتدا با پزشک یا متخصص بهداشت در مورد علائم خود صحبت کنید. پزشک شما باید یک معاینه انجام دهد و از شما در مورد سابقه سلامتی شما سوال کند تا مطمئن شود که یک مشکل جسمی نامربوط باعث ایجاد علائم شما نشده است.

پزشک شما ممکن است شما را به یک متخصص بهداشت روان مانند روانپزشک ، روانشناس ، مددکار اجتماعی بالینی یا مشاور ارجاع دهد. اولین قدم برای درمان موثر ، تشخیص است که معمولاً توسط یک متخصص بهداشت روان انجام می شود.

اختلال اضطراب اجتماعی به طور کلی با روان درمانی (که گاهی اوقات به آن درمان “گفتگو” می گویند) ، دارو یا هر دو درمان می شود. با پزشک یا ارائه دهنده خدمات بهداشتی در مورد بهترین روش درمانی صحبت کنید.

نوعی روان درمانی به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) به ویژه برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی بسیار مفید است. CBT روش های مختلف تفکر ، رفتار و واکنش به موقعیت هایی را که به شما کمک می کند کمتر احساس اضطراب و ترس کنید ، به شما می آموزد. همچنین می تواند به شما در یادگیری و تمرین مهارت های اجتماعی کمک کند. CBT ارائه شده در قالب گروه می تواند بسیار مفید باشد.

گروههای پشتیبانی

بسیاری از افراد دارای اضطراب اجتماعی نیز گروههای پشتیبانی را مفید می دانند. در گروهی از افراد که همه آنها دارای اختلال اضطراب اجتماعی هستند ، می توانید بازخورد بی طرفانه و صادقانه ای درباره نحوه دیدن دیگران در گروه دریافت کنید.

از این طریق می توانید یاد بگیرید که افکار شما درباره قضاوت و رد درست نیستند یا تحریف شده اند. همچنین می توانید یاد بگیرید که چگونه دیگران با اختلال اضطراب اجتماعی نزدیک می شوند و بر ترس از موقعیت های اجتماعی غلبه می کنند.

دارو

سه نوع دارو برای کمک به درمان اختلال اضطراب اجتماعی وجود دارد:

• داروهای ضد اضطراب
• داروهای ضد افسردگی
• مسدود کننده های بتا

داروهای ضد اضطراب قدرتمند هستند و بلافاصله شروع به کار می کنند تا احساس اضطراب را کاهش دهند. با این حال ، این داروها معمولاً برای مدت طولانی مصرف نمی شوند. اگر افراد در مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرند و ممکن است به دوزهای بالاتر و بالاتر نیاز داشته باشند ، می توانند تحمل کنند.

حتی ممکن است بعضی از افراد به آنها وابسته شوند. برای جلوگیری از این مشکلات ، پزشکان معمولاً داروهای ضد اضطراب را برای دوره های کوتاه مدت تجویز می کنند، عملی که مخصوصاً برای بزرگسالان مفید است.

داروهای ضد افسردگی عمدتا برای درمان افسردگی استفاده می شوند ، اما برای علائم اختلال اضطراب اجتماعی نیز مفید هستند. برخلاف داروهای ضد اضطراب ، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شروع به کار کنند.

داروهای ضد افسردگی همچنین ممکن است عوارض جانبی مانند سردرد ، حالت تهوع یا خواب دشوار ایجاد کنند. این عوارض جانبی معمولاً برای اکثر افراد شدید نیست ، به خصوص اگر دوز کم شروع شود و با گذشت زمان به آرامی افزایش یابد. در مورد هرگونه عوارض جانبی با پزشک خود صحبت کنید.

بتا-بلاکرها داروهایی هستند که می توانند به جلوگیری از برخی علائم جسمی اضطراب در بدن مانند افزایش ضربان قلب ، تعریق یا لرزش کمک کنند. بتا-بلاکرها معمولاً داروهای انتخابی برای نوع ”اضطراب عملکرد” اضطراب اجتماعی هستند.

پزشک شما برای یافتن بهترین دارو ، دوز و مدت زمان درمان با شما کار خواهد کرد. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی با ترکیبی از دارو و CBT یا سایر روان درمانی ها بهترین نتیجه را کسب می کنند.

خیلی زود از درمان منصرف نشوید. هم روان درمانی و هم دارو ممکن است مدتی طول بکشد تا کار کند. یک سبک زندگی سالم همچنین می تواند به مقابله با اضطراب کمک کند. حتماً به اندازه کافی بخوابید و ورزش کنید ، یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و برای حمایت از خانواده و دوستان خود که به آنها اعتماد دارید رجوع کنید.

تحریریه مرکز مشاوره و درمان خانه شیرین